Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym
dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies. Dowiedz się więcej.
* Finowie unikają mówienia „ja”. Zamiast pierwszej osoby wolą używać form bezosobowych. Dlatego zamiast powiedzieć „zrobiłem herbatę”, powiedzą „herbata jest gotowa”.
* W języku fińskim nie ma rozróżnienia na rodzaje. Jest tylko jedna forma trzeciej osoby, nie używa się określeń „ona” i „on”. Sprawia to, że obcokrajowcy często mają problem ze zrozumieniem tego języka.
* W Finlandii językiem urzędowym jest nie tylko język fiński. Mówi się tam również po szwedzku. Na należących do Finlandii Wyspach Alandzkich język fiński jest wręcz niemile widziany!
* Obcokrajowcy znający język fiński tylko z podręczników i literatury mogą mieć problem ze zrozumieniem rodowitych Finów. Wszystko dlatego, że bardzo często posługują się oni językiem potocznym Puhekieli, który znacznie różni się od języka literackiego.
* W języku fińskim jest… osiemnaście przypadków. Choć tak naprawdę nawet rodowici mieszkańcy tego państwa mają problemy z określeniem ich liczby. Waha się ona między piętnaście a dwadzieścia. Najdziwniejszym przypadkiem jest komitatyw oznaczający, że mężczyzna idzie gdzieś nie z żoną, a z… żonami.