Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym
dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies. Dowiedz się więcej.
Alfabet fiński składa się z 29 liter.
Litery B, C, F, G, Q, W, X, Z, Å są używane tylko w wyrazach obcego pochodzenia. A [aa] B [bee] C [see] D [dee] E [ee] F [äf] G [gee] H [hoo] I [ii] J [jii] K [koo] L [äl] M [äm] N [än] O [oo] P [pee] Q [kuu] R [är] S [äs] T [tee] U [uu] V [vee] W [kaksois-vee] X [äks] Y [yy] Z [tset] Å [ruotsalainen oo] Ä [ää] Ö [öö]
Główny akcent pada zawsze na pierwszą sylabę wyrazu.
W języku fińskim występują krótkie i długie samogłoski. Samogłoski krótkie zapisujemy za pomocą jednej litery, długie za pomocą dwóch. Różnica jednej litery w pisowni lub jednego dźwięku w wymowie sprawia, że słowo zmienia swoje znaczenie.
uni - sen i uuni - piec
Spółgłoski są pojedyncze i długie. Jako podwójne występują następujące spółgłoski: k, p, t, l, m, n, r oraz s. Zmiana w wymowie lub pisowni może zmienić znaczenie wyrazu.